मराठी उखाणे 6

बुलढाण्याला जातांना लागतो अजिंठयाचा घाट ------रावांचा आहे पाटलांसारखा थाट. कपाशीचं शेत बोंडांनीं फुललं, भिरभिर नजर टाकतांना------पाटील खुललं. जवारीचं पीक मोत्यांचे दाणे, भरल्या शेतांतून चालले ------पाटील राणे. शेतीचे दागिने नांगर, ईळा, कोयता, मी रांधते बिगी बिगी ------पाटील खातो आयता. बुलढाण्याच्या घाटांतून मोटार चालली वळणानं लक्ष्मीसंगं ------बुवा गप्पा करतात ऐटीनं. विद्येचा अभिमान नसावा, स्वाभिमान देशाचा राखावा ------रावांसह करावी मी स्वदेशाची सेवा. कन्या होतें मी मातृगृहीं, स्नुषा होऊनी आले सासरीं ------राव पति मिळाले भाग्यवान मी ठरलें खरी. लालन पालन आजवरी मातेचं पांघरुण मायेचं ------पति मिळाले जीवन सौंगडी खरंच नशीब माझं भाग्याचं. ह्रुदयाची श्रीमंती, नीति, धर्म न त्यजीन कधीं ------रावांचे लाभो सहकार्य विनंती थोरपदीं. कुणाची करुं नये निंदा, कुणाचं काढूं नये वर्म, ------रावांच्या जीवावर हाच पाळीन धर्म. ऋण काढून सण करणं संसाराला दूषण ------रावांच्या सह मानानं जगणं हेंच आहे भूषण. मानापानासाठी खोटेपणा नसावा ------रावांच्या पत्नीनं हाच नियम पाळावा. धनदौलत मिळवतांना लाचलुचपत नसावी ------रावांची पत सर्व लोकांत असावी.

नोकरी असो, धंदा असो, नीतिमत्ता पाळावी ------रावांच्या सहवासात सुंदर तत्त्वें असावी. यमुनेच्या तीरावर कृष्ण वाजवितो मुरली ------रावांच्या जिवावर सगळी हौस माझी पुरली. देशांत देश हिंदुस्थान सरसा ------रावांना घास घालतें गोड अनारसा. तूप वाढण्याला घेतें चांदीचा चमचा ------रावांना घास घालतें बुंदीच्या लाडूचा. नागपूर माझें माहेर, नाशिक माझें गांव, ------रावांचें नांव घेतें शेवंती माझें नांव. लावीत होते कुंकूं, त्यांत होतें मोतीं ------रावांसारखे भर्तार जन्मोजन्मीं चिंतीं. चंदनाचे पाट त्यावे रुप्याचें ताट ------राव माझे भुकेले सोडा माझी वाट. ठाण्याच्या डोंगरावर फुलला पळस ------रावांच्या छत्रीला सोन्याचा कळस. झारी झारी पाउस लागे मोत्यांच्या धारा ------रावांच्या छत्रीला लावला पोवळ्यांचा तुरा. मुंबईपासून पुण्यापर्यंत पेरला लसूण ------राव गेले रुसून तर आणतें त्यावर बसून.