श्री स्वामी समर्थांच्या काकड आरती

 आजच्या सुदंर दिवसाची सुरवात

श्री स्वामी समर्थांच्या काकड आरतीने 

आणि श्री स्वामी समर्थ तारक मंञाने करूया........ 

काकड आरती : श्री स्वामी समर्थांनचि.

ओवाळीतो काकड आरती ।

स्वमिसमार्था तुज प्रती ॥

चरण दावे जगत्पते ।

स्तवितो तुझी आदिमुर्ती ॥धृ॥

भक्तजन येउनिया । द्वारी उभे स्वामीराया ।

चरण तुझे पहावया ।तिष्ठती अतिप्रती ॥ओ ॥१!॥

भक्तांच्या कैवारे समर्थ निर्धारे ।

हात ठेउनिया चरणावरी ॥

गातो आम्ही तुझी स्तुती ॥ओ ॥२॥

पूर्णब्रम्ह देवाधिदेव ।निरंजना तुझा ठाव ॥ भक्तांसाठी देहभाव ।धरिसी तू विश्वपती ॥ओ॥३॥

स्वामी तूची कृपाधन । उठोनी देई दर्शन ॥

स्वमिदास चरण वंदून ।मागतसे भावभक्ती

॥ओ॥४॥

=======================

         ॥ श्री स्वामी समर्थ तारक मंत्र ॥

नि:शंक हो । निर्भय हो मना रे । प्रचंड स्वामी बळ पाठीशी रे ॥

 अतर्क्य अवधूत हे स्मरण गामी । अशक्य ही शक्य करतील स्वामी ॥१॥

जिथे स्वामी पाय तिथे न्यून काय । स्वयें भक्त प्रारब्ध घडवी ही माय ॥

 आज्ञे वीणा काळ ना नेई त्याला । परलोकी ही ना भीती तयाला ॥2॥

उगाची भीतोसी भय हे पळू दे । जवळी उभी स्वामी शक्ति कळू दे॥

 जगी जन्ममृत्यू असे खेळ ज्याचा । नको घाबरू तू असे बाळ त्याचा ॥३॥

खरा होई जागा । श्रद्धेसहित । कसा होशी त्याविणा । तू स्वामीभक्त ॥

 कितीदा दिला बोल त्यांनीच हात । नको डगमगू । स्वामी देतील साथ ॥४॥

विभूती, नमन, नामध्यानाधी, तीर्थ । स्वामीच या पंचप्राणामृतात ॥

 हे तीर्थ घे आठवी रे प्रचिती । न सोडी कदा स्वामी जया घेई हाती ॥५॥

    ।। ब्रम्हांडनायक श्री स्वामी समर्थ ।।

ॐ श्री सदगुरू अक्कलकोट निवासी राजाधिराज योगीराज श्री स्वामी समर्थ महाराज कि जय ....॥

॥अनंत कोटी ब्रम्हांडनायक भक्तवत्सल भक्ताभिमानी श्री पाद श्रीवल्लभ विजय दत्त गुरूदेव दत्त समर्थ॥

      ॥अवधुत चिँतन श्री गुरूदेव दत्त ॥

        ॥  श्री अक्कलकोटस्वामी स्तोत्र ॥

     ॐ श्री अक्कलकोटस्वामी समर्थास नम: ।

ॐनमो श्रीगजवदना ।गणराया गौरीनंदना विघ्नेशा भवभयहरणा।नमन माझे 

साष्टागी॥ १॥

नंतर नमिली श्री सरस्वती । जगन्माता भगवती । ब्रम्ह्य कुमारी वीणावती । विद्यादात्री विश्वाची ॥२॥

नमन तैसे गुरुवर्या । सुखनिधान सदगुरुराया। स्मरूनी त्या पवित्र पायां । चित्तशुध्दी जाहली ॥३॥

थोर ॠषिमुनी संतजन बुधगण आणि 

सज्जन । करुनी तयांसी नमन । ग्रंथरचना आरंभिली ॥४॥

श्री अक्कलकोट स्वामीराया स्मरुनी तुमच्या पवित्र पायां । स्तोत्र महात्म्य तुमचे गावया। प्रारंभ आता करतो मी ॥५॥

नांव गांव खुद्द स्वामींचे । किंवा त्यांच्या मातापित्यांचे ॥ कोणालाच ठाऊक नाही 

साचें । अंदाज मात्र अनेक ॥६॥

त्यांच्या जन्मासंबंधाने, आख्यायिका लिहिली एकानें । तीच सत्य मानुनी प्रत्येकाने। समाधान मानावे ॥७॥

म्हणे उत्तर भारती एका स्थानी । घनदाट कर्दळीच्या बनीं । स्वामी प्रगटले वारुळांतुनी। लाकुडतोड्याच्या निमित्ताने ॥८॥

कुर्‍हाडीचा घाव बसून, त्याचा राहिला कायमचा वण । आगळी ती अवतार खूण । प्रत्यक्ष पाहीली सर्वांनी ॥९॥

एका भक्तानें केला प्रश्न, स्वामी तुमची जात कोण । तेव्हां दिलें उत्तर छान । स्वमुखेंच समर्थानी ॥१०॥

मी यजुवेदी ब्राम्हण । माझे नांव नृसिंहभान । काश्यप गोत्र राशी मीन । ऐसें स्वामी 

म्हणाले ॥११ ॥

खरें खोटें देव जाणे । बरें नाही खोलांत 

शिरणें ।ईश्ववरी करणीची कारणें । आपण काय शोधावी ॥१२॥

दत्तात्रया तुम्ही निराकार निर्गुण । नरदेह तरीही केला धारण । सकळं भूप्रदेश केला पावन । आपुल्या चरणस्पर्शाने ॥१३॥

नंतर स्वामी निघाले तिथून । तीर्थयात्रेसी केले प्रयाण। दत्तात्रयाचे प्रत्येक ठिकाण । प्रत्यक्ष फिरुनी पाहिलें ॥१४॥

दत्तवास्तव्य जेथे निरंतर । तो थोर पर्वत गिरनार । तेथेच गेले अगोदर । नंतर फिरले इतरत्र ॥१५॥

यात्रेचे प्रवास संपले । तेव्हा मंगळवेढ्यासी आले । खतेथे थोडे दिवस राहिले दामाजीच्या गांवात ॥१६॥

काही काळ तिथे गेला । पुण्यवंतांना प्रभाव कळला । जनसमुदाय भजनीं लागला । साक्षात्कारी यतीच्या ॥१७ ॥

पुढे अक्कलकोट हें । वास्तव्याचे झाले ठिकाण । अखेरपर्यंत तिथेंच राहून । अनंत लीला दाखविल्या ॥१८॥

तेजःपुंज शरीर गोमटें, सरळ नासिका कान मोठे । आजानुबाहू कौपिन छोटे । दिगंबर असती अनेकदां ॥१९॥

स्वामी समर्थ अक्कलकोटचे । चवथे अवतार दत्तात्रयाचे । तीन अवतार यापूर्वीचे । गुरुचरित्री वर्णिले ॥२०॥

पहिले दत्तात्रेय, दुसरे श्रीपादवल्लभ । नृसिंहसरस्वती हे तिसरे नांव शुभ ।गाणगापूर दर्शन देवदुर्लभ । जागृत दत्तस्थान ते॥२१॥

तेथे होउनी साक्षात्कार । पहावयासी येती चवथा अवतार।अक्कलकोट पुण्यभूमि थोर। जेथे प्रत्यक्ष दत्त वसे॥२२ ॥

अक्कलकोटी नित्य राहूनी । अगाध गूढ लीला करूनी । भक्तांसी साक्षात्कार देऊनी | गुप्त झाले अनेकदा ॥२३॥

नास्तिक होते कोणी त्यांना । चमत्कार दाखविले नाना । शेवटी कराया क्षमायाचना॥ लागले स्वामी चरणांसी ॥२४॥

स्वामी सर्वसाक्षी उदार । साक्षात दत्ताचे अवतार । कधी सौम्य कधी उग्रतर । स्वरुप दाविलें दासांना ॥२५॥

ज्यांनी त्यांची सेवा केली । त्यांची कुळे पावन झाली । जन्मोजन्मीची पापें जळली । पुण्यराशी मिळाल्या ॥२६॥

सत्पुरुषाची करणी अगाध । वाणी गूढ निर्विवाद । झाल्याविण कृपाप्रसाद । अर्थ त्याचा समजेना ॥२७॥

स्वामींचे बोलणे थोडें । जणूं काय कठीण कोडें । अर्थ काढावे तितुके थोडे । त्यात भविष्य असे भरलेलें ॥२८॥

जाणणारे तेच जाणिती । घेती त्यांच्या संकेताची प्रचिती । ज्याचा तोच उमजे चित्तीं। इतरां अर्थबोध होईना ॥२९॥

कोणाकोणाला पादुका दिधल्या । कोणाला वाहिल्या लाखोल्या । कोणाच्या मस्तकी मारिल्या । पायांतल्या वाहाणाही ॥३०॥

ज्याच्या त्याच्या भाग्याप्रमाणें । स्वामीनी दिले भरपूर देणें । कोणा पुत्र कोणा सोनेनाणे। कोणा जीवनदानही दिलें त्यांनी ॥३१॥

अनेकांच्या व्याधी केल्या दूर । अनेकांना दाखविले चमत्कार । अनेकांना शिक्षा घोर । केल्या त्यांनी अनेकदा ॥३२॥

सर्व साक्षी अंतर्ज्ञानी । पूर्णब्रम्ह्य ब्रम्ह्यज्ञानी । म्हणूनच हव्या त्या ठिकाणी ।दर्शन दिधलें भक्ताना ॥३३॥

न सांगता सर्व जाणिले । ज्याचें त्याला योग्य उत्तर दिलें । लोण्याहुनी मृदु ह्रदय द्रवलें । दु:खी कष्टी जीवांसाठी ॥३४॥

दयेचा अथांग सागर । भक्तांसाठी परम उदार। अनेकांचा केला उध्दार । सदुपदेश दिक्षा देऊनी ॥३५॥

स्वामीराया दत्तात्रेया । तुमच्या कृपेची असावी छाया । हीच प्रार्थना तुमच्या पायां। मागणे नाही आणखी॥३६॥

मजवरी होता कृपादृष्टी । दत्तमय भासेल सर्व सृष्टी । सुखसंपत्तीची होईल वृष्टी । सकल सिध्दी लाभती ॥३७ ॥

ऐसी श्रध्दा माझे मनी । उपजली आहे आतां म्हणुनीं । मिठी घातली तव चरणीं । धाव पाव समर्था तूं ॥३८॥

तुमची करावी कैसी सेवा । हे मज ठाऊक नाही देवा । ओळखुनी माझ्या भोळ्या भावा। वरदहस्त ठेवा मस्तकीं ॥३९॥

संसार तापें पोळलों भारी, दूर करा ही दु:खे सारी । तुमच्यावीण माझा कैवारी । अन्य कोणी दिसेना ॥४०॥

तुमचे पाय माझी काशी । पंढरपूर सर्व तीर्थे तशी । आहेत तुमच्या चरणांपाशी । मग यात्रेस जाऊ कशाला ॥४१॥

अक्कल्कोटचे समर्थ स्वामी । रंगून जातां त्यांचे नामीं । ब्रम्हा विष्णू शिवधामी । सर्व भक्ती पोंचते ॥४२॥

स्वामी समर्थांची मूर्ति आठवावी । त्यांचे पायी दृढ श्रध्दा ठेवावी । आणी आपली भावना असावी । मनोभावें ऐसी कीं ॥४३॥

पाठीशीं आहेत अक्कलकोट स्वामी । उगीच कशास भ्यावे मी।काहींच पडणार नाही कमी। समर्थांच्या दासासी॥४४॥

भाग्यवान ते जे लागले भजनी । वादविवाद केले पंडितांनी । मग एकमुखानें सर्वांनी। मान्य केली थोर योग्यता॥४५॥

वेदांताचा अर्थ लाविला । पंडितांचा ताठा जिरविला । भाविक भक्तांना दिधला । धीर अनेक संकटी ॥४६॥

स्वामी तुमचे चरित्र आगळें । अतर्क्य अलौकिक जगावेगळे । त्यांत प्रेमाचे सागर सांठले। धन्य धन्य ज्यांना उमजलें ते॥४७॥

बाळप्पा चोळप्पादि सर्वांनी ।लहान मोठ्या अधिकार्‍यांनी । गरीबांपासून श्रीमंतांनी। सेवा केली यथाशक्ती ॥४८॥

जे जे तुमच्या भजनीं लागले । त्यांचे त्यांचे कल्याण झालें । हवें हवें ते सारें मिळाले । श्री समर्थ कृपेनें ॥४९॥

पुढे संपल्या लीला संपले खेळ । ताटातुटीची आली वेळ ।स्वामी म्हणजे परब्रम्ह्य केवळ। परब्रह्म्यांत मिळालें ॥५०॥

शके अठराशें बहुधान्यनाम संवत्संरी । चैत्र वद्य त्रयोदशी मंगळवारी । पुण्य घटिका तिसर्‍या प्रहरी।स्वामी गेले निजधामा ॥५१॥

बोलता बोलता आला अंतकाळ । प्रकृतीत झाली चलबिचल । क्षणात पापण्या झाल्या अचल । निजानंदी झाले निमग्न ॥५२॥

वचनपूर्तींसाठी निर्णयानंतर । पांचवा दिवस शनिवार । स्वामी प्रगटले निलेगांवाबाहेर । दिलें दर्शन भाऊसाहेबांसी ॥५३॥

ऐसा यती दत्त दिगंबर । संपवूनी आपूला अवतार । निजधामा गेला निरंतर । भक्त झाले पोरके ॥५४॥

बातमी जेव्हा सर्वत्र पसरली । जनता शोकाकुल झाली ।सर्व भक्तमंडळी हळहळली। अन्नपाणीही सुचेना ॥५५॥

गावोगांवीची भक्तमंडळी । अक्कलकोटी गोळा झाली ।समर्थांची समाधी पाहिली ।आपल्या साश्रू नयनांनी ॥५६॥

चवथा अवतार संपला । तरीही चैतन्यरुपें तिथेच राहिला ।अक्कलकोट पुण्यभूमीला। क्षेत्रत्वा प्राप्त जाहलें ॥५७ ॥

अजूनही जे येती समाधीदर्शना । त्यांच्या व्याधी आणी विवंचना । संकटे आणी दु:खे नाना ।स्वामी दूर करतात ॥५८॥

याचे असती असंख्य दाखले ।अनेकांनी अनुभवले । म्हणूनी महाराजांची पाऊले । आपणही वंदूंया ॥५९॥

नम्र होउनी त्यांचे चरणीं ।कळकळने करुंया विनवणी । स्वामींना यावी करुणा म्हणूनी । प्रार्थना त्यांना करुंया ॥६०॥

जयजय दत्ता अवधूता ।अक्कलकोट स्वामी समर्था । सदगुरु दिगंबरा भगवंता । दया करी गा मजवरी ॥६१॥

अनेकांच्या संकटी आला धावून । आता माझी प्रार्थना ऐकून । समर्थराया देई दर्शन । दूर लोटु नको मला ॥६२॥

व्यवहारी मी जगतो जीवन । अनेक पापें घडती हातून । तव नामाचें होते विस्मरण। क्षमा याची असावी ॥६३॥

सदगुरुराया कृपा करावी । तुमची सेवा नित्य घडावी । ऐसी बुध्दी मजला द्यावी । पापे सर्व पळावी ॥६४॥

सुखाचें व्हावे जीवन ऐहिक । धनदौलत मिळावी, मिळावे पुत्रपौत्रसुख । गृहसौख्य आणी वाहनसुख।अंती सदगति लाभावी॥६५॥ 

तुम्ही प्रत्यक्ष कैवल्य ठेवा । म्हणुनी याचना करतों देवा । उदार मनाने वर द्यावा । आणी तथास्तु म्हणावे ॥६६॥

तुमची होतां कृपा पूर्ण । जीवन माझें होईल धन्य । म्हणुनी आलों तव पायी शरण। दत्तराया दयाघना ॥६७॥

मी एक मानव सामान्य । तुमची सेवा नित्य घडावी म्हणून ।या पोथीचें करितों वाचन। दान द्या तुमच्या कृपेचे ॥६८॥

वेडीवाकुडी माझी सेवा ।स्वीकारावी स्वामी देवा । वरदहस्त नित्य मस्तकीं ठेवा । हीच अंती विनंती ॥६९॥

शके अठराशे नव्याण्ण्व वर्षी । चैत्रमासीं शुक्लपक्षी ।शुभ रामनवमी दिवशी ।पोथी पूर्ण झाली ही ॥७०॥

स्वामींचे चित्र ठेऊनी पुढ्यांत । किंवा स्वामींच्या एखाद्या मठांत ।बसुनी ही पोथी वाचावी मनांत । इच्छा सफल होईल ॥७१॥

माणिकप्रभू , साई शिरडीश्वर । आणी अक्कलकोट्चे दिगंबर । एकाच तत्वाचे तीन अविष्कार । भेद त्यांत नसे मुळी ॥७२॥

एकाची करितां भक्ती ।तिघांनाही पावते ती । ऐसी ठेऊनी आपली वृत्ती । पोथी नित्य वाचावी ॥७३॥

या पोथीचे करितां नित्य पठण । प्रत्यक्ष स्वामी होतील प्रसन्न । करतील सर्व मनोरथ पूर्ण । सत्य सत्य वाचा ही ॥७४॥

ॐ श्री अक्कलकोटस्वामी समर्थापर्णमस्तु ॥ शुभं भवतु ॥ ॐ शांति:शांति:शांति: ॥

॥" श्री अक्कलकोटस्वामी स्तोत्र - माहात्म्य सम्पूर्ण "॥