🌹🙏।।श्री स्वामी समर्थ।।🙏🌹

 

      🌹🙏।।श्री स्वामी समर्थ।।🙏🌹

एक म्हातारी आई मंदिरासमोर भीक मागत होती. एक संत म्हणाला, "अहो आई, तुमच्या मुलाला चांगली नोकरीआहे, तो कर्तव्यदक्ष आहे, तुमच्यावर खूप प्रेम करतो, तरी पण मग तुम्ही इथे का ?"

म्हातारी म्हणाली, "अरे बाबा, माझा नवरा मरण पावला आहे, माझा मुलगा परदेशी नोकरीसाठी गेला आहे, त्याने माझ्या खर्चासाठी मला काही रुपये दिले होते, ते सगळे खर्च झाले. माझ्या जवळ काहीच पैसे शिल्लक नाही, म्हणून मी भीक मागत आहे. माझा मुलगा दर महिन्याला एक रंगीबेरंगी कागद पाठवतो जो मी भिंतीवर चिकटते."

संत तिच्या घरी गेला आणि त्याने पाहिले की भिंतीवर आठ बँकांचे ड्राफ्ट चिकटलेले आहेत. प्रत्येकाची किंमत ₹ ५०,००० आहे. शिक्षित न झाल्यामुळे तिला किती मोल आहे हे माहित नव्हते.

संताने तिला सांगितले, "अग म्हातारे हे निव्वळ रंगीत कागदे नाहीत. हे बँकेचे ड्राफ्ट आहेत. ह्याची खूप मोठी किंमत आहे. मी तुला सांगितले होते की तुझा मुलगा खूप चांगला आहे. तुझी काळजी करतो, म्हणून त्याने हे पाठविले आहेत "

मग संताने तिला त्या ड्राफ्टचे मूल्य समजावून सांगितले. आपली परिस्थिती बिलकुल त्या म्हाताऱ्या आईसारखीच आहे. आपल्याकडे अनेक धार्मिक ग्रंथ, पोथ्या, शास्त्रवचने आहेत. पण त्यांना आपण फक्त डोक्याला लावून नमस्कार करतो आणि आपल्या देवघरात ठेवत असतो. आपली आपल्या धर्माबाबतची ओढ का कमी झाली ? एवढी अनास्था का झाली ? ती सर्व संस्कृत किंवा प्राकृत मध्ये आहेत म्हणून ? विदेशी लोकांनी त्या ग्रंथांचे त्यांनी त्यांच्या भाषेत लेखन केले आहे. मग आपणच का मागे पडलो ? आपणही लोकांना समजण्या इतपत, सोप्या भाषेत लेखन करू शकलो असतो. ही सर्व आपली धार्मिक संपत्ती नाही काय ? आपण त्याचा अभ्यास का नाही करू शकलो ? का म्हणून एवढी अरुची आली ? जर आपण त्यांचा अभ्यास, चिंतन, मनन केले., त्यातील उपदेश आपल्या आचरणात आणले, तरच आपल्याला त्याचा वास्तविक फायदा होईल ना ?